زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

بر (قرآن)





بر از اسمای خداوند و به معنای احسان است.


۱ - بر در قرآن



انا کنا من قبل ندعوه انه هو البر الرحیم.
ما از پيش او را مى‌خوانديم (و مى‌پرستيديم)، كه اوست نیکوکار و مهربان !».
بهشتیان در آخرین سخنی که از آنها در اینجا نقل شده به این واقعیت اعتراف می‌کنند که نیکوکار و رحیم بودن خدا را در آنجا از هر زمان بیشتر احساس می‌کنند، می‌گویند: ما از قبل خدا را می‌خواندیم، و او را به عنوان نیکوکار و رحیم می‌ستودیم.(انا کنا من قبل ندعوه انه هو البر الرحیم).
ولی در اینجا به واقعیت و عمق این صفات بیشتر پی می‌بریم که چگونه در مقابل اعمال ناچیز ما این همه نیکی کرده، و در برابر آن همه لغزش‌ها ما را مشمول رحمتش ساخته است.
آری صحنه قیامت و نعمت‌های بهشت تجلیگاه اسماء و صفات خدا است، و مؤمنان با مشاهده این صحنه‌ها به حقیقت این اسماء و صفات بیش از هر زمان آشنا می‌شوند، حتی دوزخ نیز بیانگر صفات او است و حکمت و عدل و قدرتش را نشان می‌دهد.

۲ - معنای بر



بر، چنان كه راغب در مفردات مى‌گويد: در اصل به معنى خشكى است (در مقابل بحر و دریا) سپس به كسانى كه اعمال نيكشان گسترده و وسيع است اين لفظ اطلاق شده، و از همه شايسته‌تر براى اين نام ذات پاک خداوند است كه نيكى او همه جهانيان را فرا گرفته است.
کلمه، بر، به فتحه باء يكى از اسماى حسناى خداى تعالى است، و از بر، به کسره باء گرفته شده، كه به معناى احسان است. و بعضى از مفسرين آن را به لطف تفسير كرده‌اند.

۳ - پانویس


 
۱. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۵.    
۲. طور/سوره۵۲، آیه۲۸.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‌۲۲، ص۴۳۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‌۲۲، ص۴۴۰.    
۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج‌۱۹، ص۲۲.    


۴ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۸۶، برگرفته از مقاله «بر».    


رده‌های این صفحه : اسماء الهی | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.